وقتی از فناوری در کلاس درس صحبت می‌کنیم، اغلب ذهن‌ها به سمت ابزار و سخت‌افزار می‌رود؛ اما ویراز فراتر از یک هدست یا نمایشگر است. ویراز یک موتور طراحی تجربه آموزشی است؛ بستری که از محتوای ساده درسی، سناریوهای یادگیری واقعی و تعاملی خلق می‌کند.

یادگیری واقعی و تعاملی؛ تفاوتی که آینده آموزش را رقم می‌زند

در مدل سنتی، یادگیری بیشتر به دریافت منفعلانه اطلاعات محدود می‌شود. دانش‌آموزان اغلب شنونده‌اند و نقش فعالی در ساختن دانش ندارند. اما یادگیری واقعی و تعاملی به معنای ورود به دنیای علم است.
به‌عنوان مثال، به جای خواندن درباره یک واکنش شیمیایی در کتاب، دانش‌آموز می‌تواند در محیط ویراز ترکیب مواد را به‌طور مجازی انجام دهد، نتایج را ببیند، خطا کند و دوباره تلاش کند. این فرآیند باعث می‌شود:

• حافظه مفهومی و بلندمدت تقویت شود.
• خطا بخشی از تجربه یادگیری می شود، نه شکست.
• دانش‌آموز حس «مالکیت» بر مسیر یادگیری خود پیدا کند.

این سطح از تعامل، نه‌تنها میزان مشارکت را افزایش می‌دهد، بلکه اعتمادبه‌نفس دانش‌آموزان را در مواجهه با مسائل پیچیده بالا می‌برد.

سه لایه کلیدی در معماری آموزشی ویراز:

1. محتوا (Content): موضوعات درسی به زبان ساده به محتوای قابل تعامل تبدیل می‌شوند.
2. تجربه (Experience): طراحی موقعیت‌های شبیه‌سازی‌شده برای تقویت درک مفهومی و افزایش مشارکت.
3. ارزیابی (Assessment): جمع‌آوری داده‌های رفتاری و تحصیلی برای سنجش اثربخشی آموزش در لحظه.

نتیجه این معماری سه‌لایه، آموزشی تجربه‌محور است که هم جذابیت کلاس را بالا می‌برد و هم به مدیران امکان مدیریت دقیق‌تر فرآیند یادگیری را می‌دهد.